Wszystkie strony procesu, a w szczególności, tak jak w poprzednim punkcie, administracja publiczna, powinny stosować reguł prawnych dotyczących prowadzenia konsultacji. Co ważne należy stosować się do „ducha” tych przepisów, a nie wyłącznie do ich litery. Przykładem tego, jak nie powinno się postępować i jak łatwo zapomnieć o „duchu” prawa, mogą być konsultacje aktów prawa miejscowego z organizacjami pozarządowymi prowadzone na podstawie art. 5 ust. 2 pkt. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. 2003 nr 96 poz. 873 z późn. zm.). Duża grupa jednostek samorządu terytorialnego umieszcza projekty aktów normatywnych na stronach internetowych zastrzegając jednak, że przyjmuje tylko i wyłącznie opinie pisemne, podpisane zgodnie ze statutową reprezentacją organizacji. Rezultatem tych obostrzeń jest zniechęcenie strony społecznej do tej formy dialogu społecznego. Warto tu dodać, że np. w niektórych miastach, które posiadają internetowe platformy konsultacji społecznych, mieszkańcy i przedstawiciele organizacji pozarządowych dzielą się w internecie swoimi uwagami dotyczącymi zamieszczanych na platformie projektów uchwał, ale ich uwagi i spostrzeżenia nie są przekazywane do urzędników podejmujących decyzję i radnych, bo nie są składane w takiej formie, w jakiej życzy sobie urząd.