Partycypacja społeczna. Pojęcie partycypacji społecznej oznacza udział obywateli w zarządzaniu sprawami społeczności, której są członkami. Jest to „zespół działań i metod uczestnictwa obywateli w określaniu i rozwiązywaniu ich własnych problemów”. Tworzą ja takie elementy, jak dobrowolna aktywność podmiotów, ich dobrowolność i samodzielność w realizowanym działaniu oraz przynajmniej minimalna zdolność do wywierania wpływu na istniejący stan spraw społecznych. Może ona wpływać na skuteczniejsze rozwiązywanie rzeczywistych problemów społecznych, nie dopuszczać do konfliktów społecznych, powodować wzrost aprobaty obywateli dla działań podejmowanych przez organy władzy.

Polityki publiczne można określić jako dziedzinę systemowych, uporządkowanych działań państwa i jego obywateli, które są podejmowane aby rozwiązać kluczowe problemy zbiorowe. Wykonywane są za pomocą szeregu specyficznych narzędzi, takich jak regulacje prawne, współpraca, argumentowanie, debatowanie, badanie, kształtowanie pozytywnych bodźców do przyjmowania oczekiwanych postaw.